Niet goed hersteld van de zaterdagetappe? Pech! Vroeg in de slotrit van onze driedaagse wedstrijd duiken twee knoerten van hellingen met naam en faam op: eerst het Leo Pironpad en zijn ‘we gooien de stenen met een kruiwagen in het rond’-ondergrond, dan de Koppenberg met zijn wereldberuchte kasseien en zijn ongemeen steile klimpercentages.

Nadien volgen een reeks passages die al tijdens onze twee voorbije edities (maar toen tijdens de zaterdagrit) hun dienst hebben bewezen. We doen onze startgemeente van vorig jaar aan, Oudenaarde, en gaan daarna aan sneltempo richting Maarkedal, thuisbasis van mountainbikelegende en bondscoach Filip Meirhaeghe, met onderweg ook bekende ‘kaskes’ als de Taaienberg.

Ons favoriet stuk in de etappe ligt, na een snelle tussenstrook met een hoog kasseigehalte, opnieuw in en om het Muziekbos. Vorig jaar toverden technische passages als het ‘Boske van Mijnheur Dokteur’ en ‘Maneschijn’ ondanks de vele hoogtemeters die eraan vooraf gingen een stevige glimlach op de gezichten van de wedstrijddeelnemers, dit jaar gaan we niet voor minder.

De terugkeer naar het Hotond Sporthotel, die is helemaal nieuw, en het slot van de finalerit helemaal waardig: de hoogtemeters stapelen zich op bij het klimmen op de flanken van het hoogste punt van Oost-Vlaanderen. Zit er op het eind toch nog wat jus in de benen, dan perst na de lange Fiertelmeers-klim de Zottenberg (zegt een naam soms niet genoeg?) dat er gegarandeerd uit!

Hop, nog eenmaal de befaamde put van de Hotond Arena naar beneden en omhoog, en u bent klaar om eeuwige roem van uw supporters in ontvangst te nemen, plus uw oververdiende finishershirt en enkele lekkere pannenkoeken. En laat dat Ename abdijbiertje smaken!

PROFIEL RIT 3: per ronde